Zoofobia to lęk przed zwierzętami. Należy jednak wziąć pod uwagę, że w niektórych przypadkach lęk przed zwierzętami jest czymś powszechnym (i normalnym). Z pewnością widziałeś na ulicy psa o groźnym wyglądzie, który zmusił Cię do podjęcia środków ostrożności, albo po prostu czułeś strach na widok owada, np. karalucha. Lęki te są całkowicie normalne, problem pojawia się, gdy występują w nadmiarze i powodują duży dyskomfort — wtedy mówimy o zoofobii.
Rodzaje zoofobii.
W przypadku irracjonalnego lęku przed określonym typem zwierzęcia jest on określany różnymi nazwami.
1. Arachnofobia: strach przed pająkami.
2. Kynofobia: strach przed psami.
3. Ailurofobia: strach przed kotami.
4. Entomofobia: strach przed owadami.
5. Apifobia: strach przed pszczołami.
6. Murofobia: strach przed myszami i szczurami.
7. Bufonofobia: strach przed ropuchami.
8. Ofidiofobia: strach przed wężami.
9. Zemmifobia: strach przed kretami.
Objawy zoofobii.
Zoofobia jest zaburzeniem lękowym, a jej objawy mogą mieć różne nasilenie. Normalne jest odczuwanie niepokoju w oczekiwaniu na spotkanie ze zwierzęciem, a jeśli znajdziemy się w jego obecności, mogą wystąpić takie objawy, jak tachykardia, pocenie się, dyskomfort, ucisk w klatce piersiowej, a nawet zawroty głowy. Mogą pojawić się inne objawy, takie jak ciągła czujność, a w obecności zwierzęcia próby ucieczki i wydostania się z sytuacji.
Przyczyny fobii zwierząt.
Przyczyną zoofobii może być traumatyczne przeżycie związane z kontaktem ze zwierzęciem w dzieciństwie lub bycie świadkiem sytuacji, w której inna osoba miała negatywne doświadczenia ze zwierzęciem. Inną możliwą przyczyną jest uczenie się, jeśli dorastanie z rodzicami, którzy mają tego typu fobie, może doprowadzić do rozwinięcia się tego problemu u danej osoby.
Leczenie.
Pierwszą rzeczą, o której należy pamiętać, jest to, że jeśli jest to fobia, a strach jest naprawdę przesadny, należy skonsultować się z profesjonalistą, który pomoże i poprowadzi przez proces jej przezwyciężania.
Najczęstsze metody leczenia.
1. Stopniowo wystawiaj się na działanie sytuacji, która jest przyczyną problemu. Innymi słowy, osoba musi stopniowo wystawiać się na działanie sytuacji, w której obecne jest zwierzę, którego się boi, aż zrozumie, że tak naprawdę nic się nie dzieje i nie ma się czego obawiać. Jest to zwykle najskuteczniejsza metoda.
2. Dzięki obecnej technologii można stosować inne metody, takie jak rzeczywistość wirtualna, ale należy pamiętać, że w przypadku lęku przed pszczołami lub wężami (na przykład) zorganizowanie stopniowej i kontrolowanej ekspozycji może nie być łatwe.
3. W terapii bardzo pomocne będzie również opracowanie przez pacjenta technik relaksacyjnych i oddechowych, aby nauczyć się zmniejszać lęk w takich sytuacjach.
